Komenda Miejska Państwowej Straży Pożarnej w Łodzi

Komenda Miejska Państwowej Straży Pożarnej w Łodzi, w której skład wchodzi 11 Jednostek Ratowniczo-Gaśniczych w wyniku przemian ustrojowo - terytorialnych w Polsce po 1 stycznia 1999 r. została następczynią Komendy Rejonowej Państwowej Straży Pożarnej.

Komenda Rejonowa PSP powstała zaś w wyniku połączenia pięciu byłych Komend Rejonowych/Zawodowych Straży Pożarnych (Łódź-Bałuty, Górna, Polesie, Śródmieście, Widzew). Komenda Miejska PSP dziedziczy również znaczącą część tradycji powstałej w 1950 roku Łódzkiej Komendy Straży Pożarnych, która przejęła tradycje odrodzonej w 1945 roku Straży Pożarnej m. Łodzi będącej spadkobierczynią po powstałej 14 maja 1876 r. Łódzkiej Straży Ogniowej Ochotniczej.

Przedstawiając 125-letnią działalność ochotniczej, a następnie zawodowej i w końcu Państwowej Straży Pożarnej w Łodzi na rzecz doskonalenia i umacniania stanu ochrony przeciwpożarowej można wyodrębnić charakterystyczne okresy jej rozwoju :

14 maja 1876 r. z inicjatywy obywatelskiej oraz grupy przemysłowców powstała w sile trzech oddziałów Łódzka Straż Ogniowa Ochotnicza, która w tym dniu odbyła swoje pierwsze ćwiczenia. Dalszy dynamiczny rozwój Łodzi i otaczających ją miast związany jest z niespotykaną ekspansją przemysłu włókienniczego i potwierdza potrzebę i przydatność istnienia tej formacji.

W 1884 roku powstała w Łodzi pierwsza fabryczna ochotnicza straż pożarna w zakładach K. Scheiblera, która została następnie włączona jako kolejny oddział ŁSOO. Już w tych latach zarząd nosił się z zamiarem utworzenia dwóch zawodowych oddziałów z których pierwszy rozpoczął działalność 4 maja 1895 r.

W ostatnich latach XIX i pierwszych latach XX wieku powstały następne stałe oddziały /pogotowia/ strażackie. W dniu 14 maja 1901 roku na 25-lecie jubileuszu istnienia funkcjonowały cztery oddziału miejskie i dwa fabryczne liczące 579 strażaków dysponujących kilkunastoma sikawkami, wozami rekwizytowymi z narzędziami, drabinami itp.

W okresie 1902-1914 rozwój organizacyjny straży doprowadził do istnienia 9 oddziałów miejskich.

Po zakończeniu I wojny światowej w latach 1920-1925 odbudowano zlikwidowane oddziały, zadbano o stały dopływ dotacji z ubezpieczeń od ognia, zakupiono nowe typy sprzętu w tym po raz pierwszy samochody, sikawki motorowo-benzynowe.

W 1925 roku działało 15 oddziałów strażackich, w których do walki z żywiołem mogło stanąć 750 strażaków.

Ukoronowaniem rozwoju i osiągnięć Łódzkiej Straży Ogniowej Ochotniczej był wyjazd na międzynarodowe zawody strażackie w 1928 r. w Turynie, gdzie reprezentacja zdobyła I miejsce i złoty medal zyskując sławę i rozgłos w całej Europie.



W latach 1934-1935 w wyniku ustawy sejmowej po zmianach organizacyjnych powstaje Ochotnicza Straż Pożarna w Łodzi w sile 316 ochotników. Wyposażeni są m.in. w aparaty tlenowe, aparaty do cięcia metali, motopompy Syrena, autocysterny itd.

1 września 1939 roku łódzcy strażacy wraz z częścią strażaków z pobliskiego Ozorkowa spieszą na pomoc płonącej Warszawie wykazując męstwo i poświęcenie, za co strażom tym nadano w 1985 roku Krzyże Walecznych.

Po wojnie rozpoczęto mozolną odbudowę oddziałów strażackich powołując w dniu 29 stycznia 1945 roku Straż Pożarną m. Łodzi, w której już w kwietni u tego roku pracowało 188 osób a w kolejnych latach liczebność szeregów strażackich systematycznie rosła wraz z pozyskiwaniem sprzętu i odbudową zniszczonych strażnic w 1947 roku - pracowało już 538 osób.

Ustawa o ochronie przeciwpożarowej z 4 lutego 1950 roku utworzyła jednolity państwowy system ochrony przeciwpożarowej w oparciu o który powołano m.in. Łódzką Komendę Straży Pożarnych (Łódź miastem wydzielonym).

Po kolejnych zmianach w organizacji i podporządkowaniu organów ochrony przeciwpożarowej w latach 1954, 1960, 1970, 1975 i 1982 r. oraz ostatniej reorganizacji w 1992 roku (na mocy ustawy o PSP w miejsce Łódzkiej Komendy Straży Pożarnej, następnie Komendy Wojewódzkiej Straży Pożarnych wraz z podległymi jej komendami RSP/ZSP /1975-1992) utworzono z dniem 1 lipca 1992 r. jedną Komendę Rejonową Państwowej Straży Pożarnej w Łodzi, która wspólnie z przekształconą Komendą Wojewódzką PSP przejęła dziedzictwo i tradycje poprzednich struktur.

Zmiany ustrojowe, które dokonały się w Polsce po 1 stycznia 1999 roku spowodowały, iż dziedzictwo Komendy Rejonowej PSP w Łodzi przejęła Komenda Miejska PSP w Łodzi.



Aktualnie Komenda Miejska PSP w Łodzi składa się z wydziałów merytorycznych oraz 11 Jednostek Ratowniczo-Gaśniczych, w której łącznie pełni służbę 698 strażaków, czego aktualny stan kadrowy wynosi 71 oficerów, 127 aspirantów, 443 podoficerów, 57 szeregowców. Wypełniają oni zadania z szerokiego wachlarza ustawowo nałożonych obowiązków. Są to między innymi zadania z zakresu:

• walki z pożarami lub innymi klęskami żywiołowymi,
• ratownictwa technicznego,
• ratownictwa chemicznego,
• ratownictwa ekologicznego,
• ratownictwa medycznego,
• specjalistycznego ratownictwa wysokościowego i wodnego,
• grupy ratowniczo-poszukiwawczej.

Karty prawie 125 letniej historii pożarnictwa łódzkiego zapisane są wieloma chlubnymi czynami w tym i tragicznymi, ich wyrazem jest kamienna tablica w holu komendy wojewódzkiej PSP w Łodzi, gdzie znajdują się nazwiska 23 bohaterskich strażaków, którzy niosąc pomoc i ratunek polegli w akcjach ratowniczych.
Zachodzące zmiany organizacyjne w ochronie przeciwpożarowej wymuszają inspirowanie wielu nowych działań. Do priorytetowych przedsięwzięć jakie stawia sobie na najbliższy okres Komenda Miejska PSP w Łodzi, można zaliczyć:

• współpracę z władzami samorządami miasta na rzecz rozbudowy i umacniania Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego, w tym także utworzenie Centrum Powiadamiania Ratunkowego,
• dalsze skuteczne działania na rzecz pozyskania koniecznych środków budżetowych i pozabudżetowych niezbędnych do unowocześniania posiadanego sprzętu pożarniczego oraz odnowienia starzejącej się infrastruktury strażnic;
• doskonalenie metod dowodzenia i kierowania akcjami ratowniczo-gaśniczymi w specyficznych warunkach dużej i silnie zurbanizowanej aglomeracji miejsko-przemysłowej wraz z wszystkimi jej uwarunkowaniami wymagającymi wysokich specjalizacji przy wielu nietypowych sytuacjach zagrożeniach jakie niesie z sobą coraz szybszy postęp i rozwój cywilizacyjny.

Zamiar ten jest realizowany poprzez:

• cykle ćwiczeń i manewrów organizowanych corocznie w współdziałaniu z innymi służbami ratowniczymi i organami ochrony porządku publicznego przy współudziale organów władz miasta, a ostatnio przy wykorzystaniu najnowocześniejszych technik w tym m. inn. śmigłowców wojskowych, zespołów antyterrorystycznych policji, technik alpinistycznych itp.;
• unowocześnienie bazy logistyczno-rozpoznawczej zagrożeń występujących w mieście poprzez wykorzystanie metod i technik informatycznych i wykorzystanie tych możliwości przez kadrę kierowniczo-dowódczą w toku codziennej służby oraz w czasie prowadzenia akcji ratowniczych;
• tworzenie grupy ratowniczo-poszukiwawczej, która wykorzystywana byłaby do działań na terenie nie tylko miasta, województwa, czy kraju, ale i na terenie całego świata.